به گزارش گروه بین الملل قدس آ«لاین، دو ماه به برگزاری زمان انتخابات شهرداری‌ها و مجالس استان‌های ترکیه باقی مانده و احزاب ترکیه از حالا در حال رقابت هستند و در برخی از حوزه‌ها و در برخی از احزاب نیز بر سر موضوع ائتلاف و تعیین نامزدها تنش‌هایی روی داده است.

حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان و حزب حرکت ملی به رهبری دولت باغچلی با تشکیل ائتلاف جمهور به دنبال آن هستند که در انتخابات پیش‌رو٬ بزرگ‌ترین حزب مخالف٬ یعنی حزب جمهوری خلق را به طور کامل به حاشیه برانند.

چند روز پیش اردوغان در سخنرانی خود اعلام کرد: قصد داریم تا انشاالله کاری کنیم که در انتخابات پیش رو٬ حزب جمهوری خلق به طور کامل از صحنه سیاسی ترکیه کنار گذاشته شود.

این در حالی است که حزب جمهوری خلق به رهبری کمال کلچدار و حزب خوب به رهبری خانم مرال آکشنر٬ ائتلاف ملت را تشکیل داده و شواهد نشان می‌دهد که در برخی از استان‌ها٬ این ائتلاف می‌تواند ائتلاف جمهور را در شرایط دشواری قرار دهد.

با وجود آن که رقابت اصلی بین احزاب ترکیه در معادلات سیاسی انتخابات پیشِ‌رو٬ بیشتر مربوط به استان‌های کلانی همچون استانبول٬ آنکارا و ازمیر است٬ اما با این حال٬ موضوع آرای کردها نیز در این انتخابات می‌تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار اهمیت ویژه‌ای پیدا کند.

وضعیت کنونی حزب دموکراتیک خلق‌ها

حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) به عنوان مهم‌ترین نهاد سیاسی اقماری پ.ک.ک در ترکیه٬ در سالیان اخیر در جریان مذاکرات صلح بین ترکیه و پ.ک.ک٬ مبارزات پارلمانی٬ در دست گرفتن مدیریت یکصد شهرداری٬ به راه انداختن موج تبلیغاتی و اجتماعی حمایت از صلح٬ معرفی نامزد در انتخابات ریاست جمهوری و همچنین اثرگذاری مهم در انتخابات سراسری٬ نام خود را به عنوان یک حزب مهم بر سر زبان‌ها انداخته است.

اما با توقف مذاکرات صلح و برافروخته شدن مجدد آتش جنگ و درگیری بین پ.ک.ک و نظامیان ترکیه٬ حزب دموکراتیک خلق‌ها از سویی در حوزه‌های حقوقی٬ سیاسی و رسانه‌ای در مظان حمایت از تروریسم و جانبداری از ترور قرار گرفت و از دیگر سو در صحنه اجتماعی توسط گروه‌های ملی‌گرا٬ کمالیست و محافظه‌کار٬ تحت فشار و بایکوت قرار گرفته و در انزوا به سر می‌برد.

اگر چه وابستگی این حزب به پ.ک.ک٬ موجب آن شده که همواره بین 2 تا 3 میلیون نفر از کردهای ترکیه و اروپا٬ آرای خود را به نفع نامزدهای این حزب در صندوق بیاندزاند، اما در پایتخت و در محافل سیاسی استان‌های ترک نشین٬ وابستگی به پ.ک.ک و عدم برخورداری از توان موضع‌گیری در برابر تصمیمات جناح رادیکال٬ به پاشنه آشیل سران این حزب تبدیل شده و این همان عاملی است که صلاح‌الدین دمیرتاش رهبر پیشین٬ ثریا اُندر و ادریس بالوکن از اعضای تیم مذاکرات صلح٬ گلتن کشاناک شهردار سابق دیاربکر و ده‌ها نماینده و سیاست‌مدار دیگر را به زندان فرستاد.

وابستگی این حزب به پ.ک.ک٬ همچنین بهانه به دست دستگاه قضای ترکیه داد تا 103 شهرداری مناطق کردنشین را از دست شهرداران وابسته به جریان اوجالان درآورده و آنان را اخراج کند.

اما حالا حزب دموکراتیک خلق ها تلاش می‌کند تا در انتخابات 31 مارس سال جاری میلادی٬ یک بار دیگر٬ کنترل تمام آن شهرداری‌ها را به دست بیاورد.

در شرایط فعلی٬ زندانی شدن صلاح‌الدین دمیرتاش و بسیاری از کاردهای با تجربه حزب و به قدرت رسیدن کادرها و رهبران کم‌ تجربه نزدیک به جریان چپ پ.ک.ک و دور از تمایلات ملی‌گرایانه کُردی٬ به یکی از مشکلات حزب دموکراتیک خلق‌ها در مناطق کردنشین تبدیل شده است، اما پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که مردم این مناطق٬ باز هم اداره شهرداری‌های خود را به این حزب خواهند سپرد.

چرا که حزب جمهوری خلق به عنوان مهم‌ترین حزب مخالف در ترکیه و معتقد به آرمان‌های کمالیستی و رفتار سیاسی سوسیال دموکرات٬ حزب حرکت ملی به عنوان یک حزب ملی گرای افراطی ترکی و حزب خوب به عنوان یک حزب ملی گرای افراطی جدیدالتاسیس٬ هیچکدام در مناطق کردنشین٬ توان جلب رای ندارند و در انتخابات سالیان گذشته در بسیاری از استان‌ها حتی نتوانسته‌اند یک کرسی به دست بیاورند، اما حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان٬ می‌تواند مورد توجه کردهای محافظه‌کار قرار گرفته و به رقیب جدی سیاست‌ مداران وابسته به اوجالان تبدیل شود.

خطرات ائتلاف کردها با مخالفین اردوغان

با توجه به شرایط سیاسی تبلیغاتی و اجتماعی کنونی فضای جامعه ترکیه و برجسته شدن هدفی به نام حمله به شرق فرات و مقابله با کردها به عنوان یک حماسه مطلوب ملی‌گرایان ترک٬ حزب دموکراتیک خلق‌ها در استان‌های غربی و ترک نشین این کشور شانس چندانی برای کسب آرای مردم ندارد.

اما از دیگر سو حضور میلیون‌ها نفر از کردهای مهاجر در شهرهای ترک‌نشین بزرگی همچون استانبول٬ آنکارا٬ ازمیر٬ آدانا٬ مرسین٬ قونیه و چندین شهر دیگر به یک ابزار و کارت بازی مهم در دست حزب دموکراتیک خلق‌ها تبدیل شده که می‌تواند با آن بازی کند.

در همین راستا٬ این نهاد اقماری پ.ک.ک٬ از آنجایی که اطمینان کامل دارد که معرفی نامزد در این استان‌ها صرفاً منجر به صرف هزینه‌های کلان چند میلیون لیره‌ای٬ خواهد شد٬ لذا تصمیم گرفته از معرفی نامزد خودداری کند و بنا به گفته مقامات حزب٬ ترجیح می‌دهند از نامزدهای جریانات دموکراتیک حمایت کنند.

معنی روشن مواضع حزب مذکور این است که آنها می‌خواهند در استان‌های ترک نشین٬ از هواداران کُرد بخواهند آرای خود را به نفع نامزدهای مخالف اردوغان به صندوق بیندازند. چنین اقدامی٬ دو پیامد مهم به دنبال دارد:

1.حمایت هواداران کُرد از نامزدهای حزب جمهوری خلق در استان‌های کلان ترک نشین غرب ترکیه٬ می‌تواند رقابت نفس گیر ائتلاف جمهور و ملت را پیچیده‌تر کرده و شرایط را برای پیروزی نامزدهای اردوغان٬ بسیار دشوار کند.

در این صورت اگر به عنوان مثال٬ در استانبول٬ با احتساب آرای بیش از دو میلیون کُرد٬ نامزد حزب جمهوری خلق یعنی اکرم امام‌اوغلو٬ رفیق قدیمی اردوغان یعنی بن علی یلدرم را شکست دهد٬ چنین چیزی بر سرنوشت سیاسی حزب عدالت و توسعه٬ تاثیر جدی می‌گذراد. علاوه بر این٬ در آدانا٬ ازمیر و آنکارا نیز چنین خطری وجود دراد و این موضوع سران حزب عدالت و  توسعه و حزب حرکت ملی را به شدت نگران کرده است.

2. سناریوی دوم در مورد تاثیرگذاری رای هواداران کُرد در استان‌های ترک‌نشین٬ این است که حزب عدالت و تسوعه با ماشین تبلیغاتی عظیم خود٬ آن قدر اتهام وابستگی حزب دموکراتیک خلق‌ها به ترور و تروریسم را برجسته کند که کمالیست‌های هوادار حزب جمهوری خلق از حزب خود قهر کنند و نسبت به معاملات پنهانی با این حزب واکنش نشان دهند.

بنابراین دور از انتظار نیست اگر در روزهای آتی٬ شاهد فعالیت گسترده رسانه‌های وابسته به آکپارتی برای برجسته کردن این موضوع باشیم. به ویژه با توجه به حساسیت خانم مرال آکشنر رهبر حزب خوب به پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلق‌ها٬ اردوغان می‌تواند تمام نور صحنه را بر این موضوع انداخته و آکشنر را بازی دهد و با دور کردن او از حزب جمهوری خلق و کمال کلچدار اوغلو٬ نتیجه را به نفع خود تغییر دهد.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/